Üç Ekmek

Abdullah bin Câfer -radıyallâhu anh- bir seyahat esnâsında, bir hurma bahçesine uğradı. Bahçenin hizmetçisi siyahî bir köle idi. Köleye üç adet ekmek getirmişlerdi. Bu sırada bir köpek geldi. Köle, ekmeklerden birini ona attı. Köpek ekmeği yedi. Öbürünü attı. Onu da yedi. Üçüncüyü de attı. Onu da yedi.

Bunun üzerine Abdullah bin Câfer -radıyallâhu anh- ile köle arasında şöyle bir konuşma oldu:

"- Senin ücretin nedir?"

Siyahî köle:

"- İşte gördüğünüz üç ekmek."

"- Niçin hepsini köpeğe verdin?"

Köle:

"- Buralarda hiç köpek yoktu. Bu köpek uzak yerden gelmiştir. Aç durmasına gönlüm râzı olmadı." dedi.

Abdullah -radıyallâhu anh-:

"- Peki bugün sen ne yiyeceksin?"

Köle:

"- Sabredeceğim, günlük hakkımı Rabbimin bu aç mahlûkuna devrettim." dedi.

Abdullah -radıyallâhu anh-:

"- Sübhânallâh! Benim çok cömert olduğumu söylerler. Bu köle benden daha cömertmiş!" buyurdu.

Ardından da o köleyi ve hurma bahçesini satın aldı ve köleyi azad edip, hurmalığı ona bağışladı. (Kimya-yı Saâdet)