Savaşa Katılmayanların Dokunulmazlığı

 
Hz. Peygamber, hiçbir savaşta sivil halka saldırma yoluna gitmemiştir. Onların canlarının ve mallarının koruma altına alınmasına azami derecede dikkat göstermiştir. (Hattab, 476) O’nun savaşta öldürülmesini yasak ettiği kişileri şu şekilde sıralayabiliriz. (bkz. Elmalılı, II, 687 vd.)


1. Kadınlar ve Çocuklar
Hz. Peygamber’in savaşlarında bu iki sınıfın öldürülmesi yasaktır. Abdullah b. Ömer (r.a)’dan rivayet edildiğine göre:
Allah Resûlü (sallalahu aleyhi ve sellem)’in katıldığı savaşlardan birisinde, bir kadın öldürülmüş olarak bulundu. Bunun üzerine Rasulullah (s.a.s.) savaşlarda kadınların ve çocukların öldürülmesini yasakladı.” (Buhari, Cihad 146)


2. İhtiyarlar
Şeyh-i fani denilen ihtiyarların öldürülmesi de yasaktır. Çünkü onlar da muharip statüsünde değildir. Enes b. Malik (r.a)’dan:
Hz. Rasulullah (s.a.s.) bir askeri birlik veya bir orduyu uğurlarken şöyle derdi:
“Allah’ın adı ile yola çıkın. Allah’ın dini için Allah adına savaşın. İhtiyarları (pir-i fani veya şeyh-i fani) öldürmeyin.” (Ebu Dâvud, Cihad 90) Sadece, savaşa fikri ve fiili olarak destek vermeleri istisna edilmiştir. Huneyn savaşında, yaşlı Dureyd b. Sımme’nin öldürülmesi işte bundan dolayıdır. (İbn Hişam, IV, 95)


3. Din Adamları
Abdullah b. Abbas (r.a.)’dan: “Rasulullah (s.a.s.), ordusunu gönderdiği zaman, onlara şöyle emir verirdi: “ ...Çocukları ve manastır ehlini öldürmeyin” (Müsned, I, 300) Hadis-i şerifteki ifadesi ile “Manastır ehli = Mabed ehli” olan bu insanlar da Müslümanlarla savaşmayıp, kendilerini ibadete verdikleri müddetçe öldürülmezler.


4. İşçi ve Hizmetçiler
Bu iki sınıf, savaşmak niyetinde olmayan mustaz’af zümredendirler. Düşmanla beraber olmaları öldürülmelerini gerektirmez.
“Rasulullah (s.a.s.), gönderdiği seriyyelere emir verirken şöyle buyururdu: “İşçileri ve hizmetçileri öldürmeyin…” (Müsned, III, 413)
Bu saydığımız insanlar savaşa iştirak etmedikleri müddetçe canları koruma altındadır.


Alıntıdır..